Μπόντμερ, Γιόχαν Γιάκομπ

(Jochan Jakob Bodmer, Γκράιφενζέε 1698 – Ζυρίχη 1783). Ελβετός λόγιος. Ίδρυσε το 1721 μαζί με τον Μπράιτινγκερ, με τον οποίο συνεργάστηκε σχεδόν σε όλη του τη ζωή, το πρώτο γερμανικό λογοτεχνικό περιοδικό, τις Συνδιαλέξεις των ζωγράφων (Diskurse der Malern), όπου, αν και ξεκινούσε από τις ίδιες θέσεις, αντέκρουε τον άκαμπτο ορθολογισμό του Γκότσεντ. Δημοσίευσε στη Ζυρίχη, μαζί με τον Πιέτρο Καλέπιο (1693-1762) τη μελέτη Πανόραμα της ιταλικής τραγικής ποίησης, μετέφρασε τον Χαμένο Παράδεισο του Μίλτον και έκανε ευρύτερα γνωστή τη γερμανική μεσαιωνική λογοτεχνία. Υπερασπίστηκε το δικαίωμα του παράλογου και της φαντασίας στο έργο τέχνης, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο στον ρομαντισμό. Στη διαμάχη του με τον Γκότσεντ, διατύπωσε μια θεωρία της γλώσσας, που ξεπερνούσε τη σχηματικότητα και τη στατικότητα του Γκότσεντ. Ο Μ. έγραψε και σημαντικά ιστορικά έργα.